Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to commend

  • 1 commendo

    I.
    Prop.
    A.
    Lit., implying a physical delivery, to deposit with, intrust to; constr. aliquem or aliquid alicui, or absol.:

    commendare nihil aliud est quam deponere,

    Dig. 50, 16, 186:

    Oratorem meum—sic enim inscripsi— Sabino tuo commendavi,

    Cic. Fam. 15, 20, 1:

    sacrum sacrove commendatum qui clepsit rapsitve parricida esto,

    id. Leg. 2, 9, 22; 2, 16, 40:

    nummos alicui,

    Dig. 16, 3, 24:

    corpus alicui loco,

    Paul. Sent. 1, 21, 4:

    CORPORA SARCOPHAGO,

    Inscr. Orell. 4370.— Poet.:

    semina sulcis,

    Sil. 15, 541.—With apud or ad and acc. (rare and post-class.): Demetrius duos filios apud Gnidium hospitem suum cum magno auri pondere commendaverat, [p. 377] Just. 35, 2, 1:

    cujus beneficio ad sororem Medeam est commendatus,

    Hyg. Fab. 3.—
    B.
    Trop.:

    ego me tuae commendo et committo fidei,

    Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf.:

    bona nostra haec tibi permitto et tuae mando fide,

    id. And. 1, 5, 61); so,

    commendare se patri in clientelam et fidem,

    id. Eun. 5, 8, 9; 3, 5, 29:

    tibi ejus omnia negotia, libertos, procuratores, familiam,

    Cic. Fam. 1, 3, 2:

    vos sum testatus, vobis me ac meos commendavi,

    id. Dom. 57, 145:

    totum me tuo amori fideique,

    id. Att. 3, 20, 2:

    tibi suos testamento liberos,

    id. Fin. 3, 2, 9:

    simul atque natum sit animal, ipsum sibi conciliari et commendari ad se conservandum,

    id. ib. 3, 5, 16; * Cat. 15, 1; Ov. M. 6, 495:

    aliquem diis,

    Tac. A. 4, 17; cf. id. ib. 15, 23:

    rempublicam patribus,

    id. H. 1, 90; Suet. Aug. 56.— Trop.: aliquid litteris, to commit to writing, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 2:

    historiam immortalitati,

    Cic. de Or. 2, 9, 36:

    nomen tuum immortalitati,

    id. Fam. 10, 12, 5; cf.:

    nomen suum posteritati,

    Curt. 9, 3, 5:

    eum sempiternae gloriae,

    Cic. Fam. 5, 12, 6: se fugae, Auct. B. Afr. 34.—
    2.
    Esp., of the dying, to commend children, parents, etc., to the care of others:

    is, qui morti addictus esset, paucos sibi dies commendandorum suorum causā postulavisset,

    Cic. Off. 3, 10, 46:

    hi de suā salute desperantes... parentes suos commendabant, si quos ex eo periculo fortuna servare potuisset,

    Caes. B. C. 2, 41:

    ille tibi moriens nos commendavit senex,

    Ter. Ad. 3, 4, 11; Prop. 4 (5), 11, 73:

    tibi suos testamento liberos,

    Cic. Fin. 3, 2, 9.—
    II.
    In gen., to commend or recommend, i. e. to procure favor for, to make agreeable, to set off with advantage, to grace (class.):

    principes undique convenire et se civitatesque suas Caesari commendare coeperunt,

    Caes. B. G. 3, 27 fin.;

    Auct. B. G. 8, 50: P. Rutilii adulescentiam ad opinionem et conscientiae et juris scientiae P. Mucii commendavit domus,

    Cic. Off. 2, 13, 47:

    (vox) quae una maxime eloquentiam vel commendat vel sustinet,

    id. de Or. 1, 59, 252; cf.:

    nullā re unā magis oratorem commendari quam verborum splendore et copiā,

    id. Brut. 59, 216; id. Att. 13, 19, 2; Quint. 6, 1, 21:

    adfectus nemo historicorum commendavit magis,

    id. 10, 1, 101:

    quod me Lucanae commendet amicae,

    Hor. Ep. 1, 15, 21:

    marmora commendantur maculis aut coloribus,

    Plin. 36, 6, 8, § 49:

    compluresque tribuni militum ad Caesarem veniunt seque ei commendant,

    Caes. B. C. 1, 74:

    hoc idcirco commemoratum a te puto, uti te infimo ordini commendares,

    Cic. Phil. 2, 2, 3:

    se civibus impiis,

    id. ib. 5, 1, 3:

    cum se numeris commendat et arte,

    Hor. Ep. 2, 1, 261:

    se tonsā cute,

    id. ib. 1, 18, 7:

    his factis abunde se posteritati commendasset,

    Val. Max. 5, 1, ext. 2.—Hence, commendātus, a, um, P. a.
    A.
    Commended, recommended to:

    quae res gloriosior? quae commendatior erit memoriae hominum sempiternae?

    Cic. Phil. 2, 13, 32; id. Balb. 18, 43:

    ceteris rebus habeas eos a me commendatissimos,

    id. Fam. 12, 26, 2; 2, 8, 3; 13, 10, 2; 13, 64, 1.—
    B.
    Agreeable, approved, distinguished, valued:

    vultus commendatior,

    Petr. 110, 5:

    calami,

    Plin. 16, 36, 65, § 161:

    fama commendatior,

    id. 25, 10, 81, § 130.

    Lewis & Short latin dictionary > commendo

  • 2 conmendo

    I.
    Prop.
    A.
    Lit., implying a physical delivery, to deposit with, intrust to; constr. aliquem or aliquid alicui, or absol.:

    commendare nihil aliud est quam deponere,

    Dig. 50, 16, 186:

    Oratorem meum—sic enim inscripsi— Sabino tuo commendavi,

    Cic. Fam. 15, 20, 1:

    sacrum sacrove commendatum qui clepsit rapsitve parricida esto,

    id. Leg. 2, 9, 22; 2, 16, 40:

    nummos alicui,

    Dig. 16, 3, 24:

    corpus alicui loco,

    Paul. Sent. 1, 21, 4:

    CORPORA SARCOPHAGO,

    Inscr. Orell. 4370.— Poet.:

    semina sulcis,

    Sil. 15, 541.—With apud or ad and acc. (rare and post-class.): Demetrius duos filios apud Gnidium hospitem suum cum magno auri pondere commendaverat, [p. 377] Just. 35, 2, 1:

    cujus beneficio ad sororem Medeam est commendatus,

    Hyg. Fab. 3.—
    B.
    Trop.:

    ego me tuae commendo et committo fidei,

    Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf.:

    bona nostra haec tibi permitto et tuae mando fide,

    id. And. 1, 5, 61); so,

    commendare se patri in clientelam et fidem,

    id. Eun. 5, 8, 9; 3, 5, 29:

    tibi ejus omnia negotia, libertos, procuratores, familiam,

    Cic. Fam. 1, 3, 2:

    vos sum testatus, vobis me ac meos commendavi,

    id. Dom. 57, 145:

    totum me tuo amori fideique,

    id. Att. 3, 20, 2:

    tibi suos testamento liberos,

    id. Fin. 3, 2, 9:

    simul atque natum sit animal, ipsum sibi conciliari et commendari ad se conservandum,

    id. ib. 3, 5, 16; * Cat. 15, 1; Ov. M. 6, 495:

    aliquem diis,

    Tac. A. 4, 17; cf. id. ib. 15, 23:

    rempublicam patribus,

    id. H. 1, 90; Suet. Aug. 56.— Trop.: aliquid litteris, to commit to writing, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 2:

    historiam immortalitati,

    Cic. de Or. 2, 9, 36:

    nomen tuum immortalitati,

    id. Fam. 10, 12, 5; cf.:

    nomen suum posteritati,

    Curt. 9, 3, 5:

    eum sempiternae gloriae,

    Cic. Fam. 5, 12, 6: se fugae, Auct. B. Afr. 34.—
    2.
    Esp., of the dying, to commend children, parents, etc., to the care of others:

    is, qui morti addictus esset, paucos sibi dies commendandorum suorum causā postulavisset,

    Cic. Off. 3, 10, 46:

    hi de suā salute desperantes... parentes suos commendabant, si quos ex eo periculo fortuna servare potuisset,

    Caes. B. C. 2, 41:

    ille tibi moriens nos commendavit senex,

    Ter. Ad. 3, 4, 11; Prop. 4 (5), 11, 73:

    tibi suos testamento liberos,

    Cic. Fin. 3, 2, 9.—
    II.
    In gen., to commend or recommend, i. e. to procure favor for, to make agreeable, to set off with advantage, to grace (class.):

    principes undique convenire et se civitatesque suas Caesari commendare coeperunt,

    Caes. B. G. 3, 27 fin.;

    Auct. B. G. 8, 50: P. Rutilii adulescentiam ad opinionem et conscientiae et juris scientiae P. Mucii commendavit domus,

    Cic. Off. 2, 13, 47:

    (vox) quae una maxime eloquentiam vel commendat vel sustinet,

    id. de Or. 1, 59, 252; cf.:

    nullā re unā magis oratorem commendari quam verborum splendore et copiā,

    id. Brut. 59, 216; id. Att. 13, 19, 2; Quint. 6, 1, 21:

    adfectus nemo historicorum commendavit magis,

    id. 10, 1, 101:

    quod me Lucanae commendet amicae,

    Hor. Ep. 1, 15, 21:

    marmora commendantur maculis aut coloribus,

    Plin. 36, 6, 8, § 49:

    compluresque tribuni militum ad Caesarem veniunt seque ei commendant,

    Caes. B. C. 1, 74:

    hoc idcirco commemoratum a te puto, uti te infimo ordini commendares,

    Cic. Phil. 2, 2, 3:

    se civibus impiis,

    id. ib. 5, 1, 3:

    cum se numeris commendat et arte,

    Hor. Ep. 2, 1, 261:

    se tonsā cute,

    id. ib. 1, 18, 7:

    his factis abunde se posteritati commendasset,

    Val. Max. 5, 1, ext. 2.—Hence, commendātus, a, um, P. a.
    A.
    Commended, recommended to:

    quae res gloriosior? quae commendatior erit memoriae hominum sempiternae?

    Cic. Phil. 2, 13, 32; id. Balb. 18, 43:

    ceteris rebus habeas eos a me commendatissimos,

    id. Fam. 12, 26, 2; 2, 8, 3; 13, 10, 2; 13, 64, 1.—
    B.
    Agreeable, approved, distinguished, valued:

    vultus commendatior,

    Petr. 110, 5:

    calami,

    Plin. 16, 36, 65, § 161:

    fama commendatior,

    id. 25, 10, 81, § 130.

    Lewis & Short latin dictionary > conmendo

  • 3 commendare

    1) препоручать, отдавать на сохранение (1. 186 D. 50, 16. 1. 24. 26 pr. D. 16, 3);

    commendare corpus (l. 14 § 4 D. 11, 7).

    2)хвалить, рекомендовать (1. 37 D. 4, 3. 1. 43 pr. D. 18, 1. 1. 19 pr. D. 21, 1. 1. 66 § 4 D. 47, 2), commendatum habere aliquem (1. 12 § 12 D. 17, 1). 3) доказывать, tutorem commend. suspectum (1. 31 § 1 D. 42, 5);

    liquidis probationibus commend. (1. 2. C. 6, 22. 1. 16 C. 6, 42).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > commendare

  • 4 commendō (conm-)

        commendō (conm-) āvī, ātus, āre    [com- + 1 mando], to commit for protection, intrust, confide, deposit with: Oratorem meum Sabino. — Fig., to intrust, commit, confide: me tuae fidei, T.: historiam immortalitati: vita monimentis ad memoriam commendata. — Esp., of the dying, to commend (survivors to others): parentes suos, Cs.: tibi moriens nos commendavit senex, T.: tibi suos testamento liberos.—To commend, recommend, ask favor for, make agreeable, render acceptable, grace: se Caesari, Cs.: Orestillam, S.: civem nationibus: adseculae istius a meretriculā commendati: (vinum) quod me commendet amicae, H.: te infimo ordini: se tonsā cute, H.

    Latin-English dictionary > commendō (conm-)

  • 5 conciliō

        conciliō āvī, ātus, āre    [concilium], to bring together, unite, reconcile, make friendly, win over, conciliate: nos: inter nos legiones sibi pecuniā: homines inter se: homines sibi conciliari amiciores, N.: civitates amicitiā Caesari, Cs.: primoribus se patrum, L.: arma quae sibi conciliet, seeks as allies, V.: deos homini, O.: reges, N.: animos hominum: mihi sceptra Iovemque, i. e. the throne through the favor of Jupiter, V.—To procure, purchase, obtain, acquire, win, gain: prodi, male conciliate, you bad bargain, T.: HS viciens ex hoc uno genere, to extort: pecuniae conciliandae causā.—Fig., to cause, bring about, procure, mediate, acquire, make, produce: pacem, T.: favorem ad volgum, L.: quocum mihi amicitiam: vestram ad me audiendum benevolentiam: maiestatem nomini Romano, L.: otium, N.— To commend: artes suas (alicui), O.
    * * *
    conciliare, conciliavi, conciliatus V TRANS
    unite, bring together/about; cause; win over, attract; acquire, procure, buy; attract favor of, render favorably disposed; commend, endear; acquire; gain; bring a woman to man as wife, match; procure as a mistress; obtain improperly

    Latin-English dictionary > conciliō

  • 6 probō

        probō āvī, ātus, āre    [probus], to make good, esteem good, approve, esteem, commend: quis est, qui non probet: villam, L.: alqd in ipsis: Caesar maxime probat coactis navibus mare transire, Cs.: antequam civitas suffecturum (armis) probaverit, declared him capable of bearing arms, Ta.: Vercingetorigem imperatorem, Cs.: alquem iudicem.— To make good, represent as good, recommend, make acceptable, show: (libros) tibi: nostrum officium: quibus de meo celeri reditu non probabam: multis se probavit, won favor with: mihi egregie probata est oratio tua, has pleased.—To make credible, show, prove, demonstrate: iudicibus Verrem contra leges pecunias cepisse: perfacile factu esse illis probat, etc., Cs.: hoc difficile est probatu: patrio pater esse metu probor, my fatherly anxiety proves me your father, O.— To test, inspect, try, judge by trial: censores villam publicam probaverunt, accepted after inspection, L.: amicitias utilitate, O.— To represent, pass off for: alquem pro illo: pro eunucho (sc. te), pass for, T.
    * * *
    probare, probavi, probatus V TRANS
    approve (of), esteem/commend/recommend/certify; give assent/approval/sanction; let; show to be real/true; examine/test/try/prove/demonstrate; get accepted

    Latin-English dictionary > probō

  • 7 laudō

        laudō āvī, ātus, āre    [laus], to praise, laud, commend, honor, extol, eulogize, approve: coram in os te, to your face, T.: rationem: sententiam eius, S.: laudantur exquisitissimis verbis legiones: Agricolam laudat iuris peritus, extols his happiness, H.: volucrem equum, praise for swiftness, Iu.: laudataque Ora Iovi, O.: depositum pudorem, approve, H.: numquam praestantibus viris laudata est permansio, etc.: in quo tuum consilium laudare: Extinxisse nefas Laudabor, V.: quod viris fortibus honos habitus est, laudo: Iamne igitur laudas, quod alter Ridebat, etc., Iu.: te, cum isto animo es, laudare.— Colloq.: Sy. Nil pepercit.... De. Laudo, I am glad of it, T.— To eulogize, pronounce a funeral oration over: alquem supremo eius die.— To compliment, dismiss with a compliment, turn from: laudato ingentia rura, Exiguum colito, V.: probitas laudatur et alget, Iu.— To adduce, name, quote, cite, refer to: alquem rerum Romanarum auctorem: auctores.
    * * *
    laudare, laudavi, laudatus V
    recommend; praise, approve, extol; call upon, name; deliver eulogy on

    Latin-English dictionary > laudō

  • 8 ōrnō

        ōrnō āvī, ātus, āre,    to fit out, furnish, provide, supply, equip, get ready, prepare: fugam, T.: quos ornaverat armis, V.: classīs, fit out: classis ornandae causā, L.: consulum provincias ornatas esse, i. e. the governors setting out for their provinces: uva Et nux ornabat mensas, H.—To ornament, adorn, embellish, deck, set off: Italiam ornare quam domum suam maluit: scuta ad forum ornandum, L.: cornua sertis, V.: capillos, O.: caput foliis ornatus, V.—Fig., to adorn, decorate, set off, commend, praise, extol, honor, dignify, distinguish: magnificentius ornare quae vellet: civitatem omnibus rebus, Cs.: me laudibus: eum ornasti, have promoted: hederā poëtam, V.: ornatus esses ex tuis virtutibus, would have been rewarded, T.
    * * *
    ornare, ornavi, ornatus V
    equip; dress; decorate, honor; furnish, adorn, garnish, trim

    Latin-English dictionary > ōrnō

  • 9 prae-dicō

        prae-dicō āvī, ātus, āre,    to make known by proclamation, announce, publish, proclaim: de quo homine praeconis vox praedicat: palam dimidias venire partīs.—To make known, announce, proclaim, herald, relate, declare openly: ut praedicas, assert: utrum praedicemne an taceam? T.: barbari paucitatem nostrorum militum suis praedicaverunt, reported, Cs.: iniuriam in eripiendis legionibus, display, Cs.: tibi aediliciam repulsam, relate: ingenti magnitudine corporum Germanos esse, Cs.: Crassus infestissimus esse meis fortunis praedicabatur.—To praise, laud, commend, vaunt, boast: verecundia in praedicando, Ta.: eius tibi faciem, T.: de se gloriosius: beata vita praedicanda est: se ab Dite patre prognatos, Cs.: de meis in vos meritis praedicaturus, Cs.

    Latin-English dictionary > prae-dicō

  • 10 vēnditō

        vēnditō āvī, —, āre, freq.    [vendo], to keep offering for sale, try to sell: Tusculanum.—Fig., to deal in, make traffic of, sell, give for a bribe: istius omnia decreta, imperia: pacem pretio.—To commend, praise, recommend: obsequium amatori, L.: valde te: quo modo se venditant Caesari? i. e. ingratiate themselves: quod non florentibus se venditavit, N.: per illos se plebi, L.
    * * *
    venditare, venditavi, venditatus V
    offer for sale; cry up; pay court (to)

    Latin-English dictionary > vēnditō

  • 11 vēndō

        vēndō didī (ditus), ere    [for venumdo; venum +do], to sell, vend: si id, quanti aestimabat, tanti vendidit: quae tu posses vendere HS CC milibus: fanum pecuniā grandi.—Fig., to sell, give for a bribe, yield for pay, betray: te trecentis talentis regi: auro patriam, betray, V.: quanti sua funera vendant, i. e. their lives (of gladiators), Iu.—To cry up, trumpet, blazon, praise: Ligarianam praeclare: poëma, H.: purpura vendit Causidicum, vendunt amethystina, commend, Iu.; see veneo.
    * * *
    vendere, vendidi, venditus V

    Latin-English dictionary > vēndō

  • 12 adlaudo

    adlaudare, adlaudavi, adlaudatus V TRANS
    praise, commend

    Latin-English dictionary > adlaudo

  • 13 adprobo

    adprobare, adprobavi, adprobatus V TRANS
    approve, commend, endorse; prove; confirm; justify; allow; make good

    Latin-English dictionary > adprobo

  • 14 allaudo

    allaudare, allaudavi, allaudatus V TRANS
    praise, commend

    Latin-English dictionary > allaudo

  • 15 approbo

    approbare, approbavi, approbatus V TRANS
    approve, commend, endorse; prove; confirm; justify; allow; make good

    Latin-English dictionary > approbo

  • 16 collaudo

    collaudare, collaudavi, collaudatus V TRANS
    praise/extol highly; commend; eulogize

    Latin-English dictionary > collaudo

  • 17 commendo

    commendare, commendavi, commendatus V TRANS
    entrust, give in trust; commit; recommend, commend to; point out, designate

    Latin-English dictionary > commendo

  • 18 conlaudo

    conlaudare, conlaudavi, conlaudatus V TRANS
    praise/extol highly; commend; eulogize

    Latin-English dictionary > conlaudo

  • 19 laudo

    to praise, extoll, commend / name, mention, cite, quote.

    Latin-English dictionary of medieval > laudo

  • 20 benedico

    bĕnĕdīco, xi, ctum, ĕre, v. n. and a., to speak well of any one, to commend, praise.
    I.
    In gen., in class. Lat. always as two words, v. bene, I. B. 1.—
    II.
    Esp.
    A.
    In late and eccl. Lat. with acc.
    1.
    Deum, to bless, praise, or adore (Heb.), App. Trism. fin.; Vulg. Psa. 112, 2.— Pass.:

    benedici Deum omni tempore condecet,

    Tert. Orat. 3: Deus benedicendus, App. Trism. fin.; Vulg. Gen. 24, 48; id. Jacob. 3, 9.— Rarely with dat.:

    benedic Domino,

    Vulg. Psa. 102, 1 sq. —
    2.
    Of men and things, to bless, consecrate, hallow (Heb. and)' requievit die septimo eumque benedixit, Lact. 7, 14, 11; cf. Vulg. Gen. 2, 3; id. Marc. 6, 41: altarium, Sulp. de Vita S. Martini, 2, 2: benedictum oleum, Hier. Vit. Hilar. med.:

    martyres,

    Tert. Mart. 1; Grut. 875, 3 al.—Sometimes with dat.:

    benedixit domui Israel,

    Vulg. Psa. 113, 12; 64, 12.—
    B.
    Herba benedicta, the plant also called lagopus or leporinus pes, App. Herb. 61.— Hence,
    1.
    bĕnĕdictum, i, n. (prop. as two words), v bene, I. B. 1. g.—
    2.
    bĕnĕ-dictus, i, m., an approved person, blessed one (eccl. Lat.):

    venite, benedicti Patris mei,

    Vulg. Matt. 25, 34 al.

    Lewis & Short latin dictionary > benedico

См. также в других словарях:

  • Commend — Com*mend , v. t. [imp. & p. p. {Commended}; p. pr. & vb. n. {Commending}.] [L. commendare; com + mandare to intrust to one s charge, enjoin, command. Cf. {Command}, {Mandate}.] 1. To commit, intrust, or give in charge for care or preservation.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • commend — commend, recommend, applaud, compliment are comparable when they mean to voice or otherwise manifest to others one s warm approval. Commend usually implies judicious or restrained praise, but it suggests as its motive a desire to call attention… …   New Dictionary of Synonyms

  • Commend — Com*mend , n. 1. Commendation; praise. [Obs.] [1913 Webster] Speak in his just commend. Shak. [1913 Webster] 2. pl. Compliments; greetings. [Obs.] [1913 Webster] Hearty commends and much endeared love to you. Howell. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • commend — [v1] recommend, praise acclaim, accredit, advocate, applaud, approve, boost, build, build up, compliment, countenance, endorse, eulogize, extol, give a posy*, gold star*, hail, hand it to*, hats off to*, hear it for*, kudize, laud, pat on the… …   New thesaurus

  • commend — ► VERB 1) praise formally or officially. 2) present as suitable or good; recommend. 3) (commend to) archaic or formal entrust to. DERIVATIVES commendation noun commendatory adjective. ORIGIN …   English terms dictionary

  • commend — [kə mend′] vt. [ME commenden < L commendare, to entrust to, commend < com , intens. + mandare, to commit to one s charge: see MANDATE] 1. to put in the care of another; entrust 2. to mention as worthy of attention; recommend 3. to express… …   English World dictionary

  • commend itself (to someone) — phrase if something commends itself to you, you think it is good, useful, or suitable One particular solution commends itself to me. Thesaurus: to be very good or impressivesynonym Main entry: commend …   Useful english dictionary

  • commend — index advocate, confirm, counsel, countenance, endorse, honor, indorse, recommend Burton s Legal Thesaurus …   Law dictionary

  • commend — mid 14c., comenden, from L. commendare to commit to the care or keeping (of someone), to entrust to; to commit to writing; hence to set off, render agreeable, praise, from com , intensive prefix (see COM (Cf. com )), + mandare to commit to one s… …   Etymology dictionary

  • commend — [[t]kəme̱nd[/t]] commends, commending, commended 1) VERB If you commend someone or something, you praise them formally. [FORMAL] [V n for/on n/ ing] I commended her for that action... [V n for/on n/ ing] I commend Ms. Orth on writing such an… …   English dictionary

  • commend — v. 1) to commend highly 2) (formal) (B) I can commend him to you 3) (D; tr.) to commend for (she was commended for bravery) * * * [kə mend] (formal) (B) I can commend him to you to commend highly (D; tr.) to commend for (she was commended for… …   Combinatory dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»